Lữ

Samen leven

Broeder Thành gaat op reis. Hij is een hele tijd weg. Sommige mensen hebben de afwezigheid van broeder Thành niet in de gaten. Het lijkt, alsof het voor hun niet veel uitmaakt of hij er is of niet. Voor mij is het wel een gemis; ik mis iemand om mee te praten, om samen een kopje thee mee te drinken, om mee te wandelen.

Wanneer hij terug komt in ons kleine dorp, reageren de dorpelingen echter opgetogen. Men zegt tegen elkaar: ‘Broeder Thành is terug!” Deze zin wordt meerdere keren herhaald. Wanneer deze uitspraak overbodig is geraakt, proberen mensen hun blijdschap met de terugkeer op andere manieren uit te drukken. Soms in de vorm van een groet: “Gaat het, en heb je broeder Thành al gezien?”

Hij is er weer, maar hij vertelt nauwelijks over zijn reizen in de vreemde landen. Als ik hem erover vraag, lacht hij alleen. Of hij houdt het kort in een paar zinnen, alsof hij een bepaalde uitbundigheid wilt vermijden. Dan praat hij verder over de kat, de hond, de bamboehaag, de rozenstruik … in ons dorp. De kat is inmiddels oud geworden, toch kan hij broeder Thành nog herkennen; en wat geeft de bamboehaag dit jaar veel jonge bamboescheuten zeg….

Ik vraag hem wat hij vindt van de mensen, van de dorpelingen. Die en die, zijn zij wel veranderd? Hij lacht weer, en zegt: “Ik ben blij iedereen weer te zien”. Na een tijd, voeg hij eraan toe: “Het is fijn om samen te leven. Samenleven is niet makkelijk, maar fijn. Wanneer ik na een lange reis weer terugkom in ons dorp, merk ik dat de voorkeur en afkeer die ik ooit had jegens bepaalde mensen nu behoorlijk afgezwakt zijn. En ik word me bewust van een nieuwe blijdschap in mij; ik krijg weer kans om samen te leven.”

Lữ
Frankrijk, 06-2008

*** Klik hier voor de Vietnamese versie