Lữ

Oprechte liefde

Broeder Thành kent een hoop volksgedichten. Als wij bij elkaar zitten, draagt hij zangerig een paar gedichten voor. Of hij reciteert een aantal versen uit de beroemde epos Kieu, of het lange verhalende gedicht Lục Súc Tranh Công … Op een dag echter, ontdek ik dat hij analfabetisch is.

Ik vraag: “Je kunt niet lezen, maar je kent meer gedichten uit je hoofd dan ik. Van wie heb je dat geleerd?” Broeder Thành antwoordt: “Ik luister naar mensen die de gedichten voordragen, dan onthoud ik ze.” Ik vermoed dat hij een bijzonder geheugen heeft en lees daarom een heel lang gedicht voor, om te testen hoeveel regels hij dan kan onthouden. Hij blijft er goed naar luisteren en schudt vervolgens zijn hoofd: “Dit is een hele moeilijke. Wat is dit voor een gedicht?” Ik geef eerlijk toe: “Het is moderne poëzie. Tegenwoordig maken mensen zulke gedichten.”

Broeder Thành vraagt: “En vind je het een mooi gedicht?” Ik antwoord: “Het is zeer vernieuwend.” Hij zegt: “Ja, zeer vernieuwend.” Omgekeerd vraag ik nogmaals: “Wat vind je van het gedicht?” Hij zegt: “Het is toch prachtig dat mensen zulke gedichten kunnen maken.”

Ik vraag: “Welke gedeelte vind je het mooi?” Broeder Thành lacht: “Wil je het nog een keer voorlezen voor mij?” Ik lees het nog eens hardop. Hij luistert met aandacht en maakt een opmerking: “Er zit een zeer opmerkelijke vers in dit gedicht...”

Tegen de middag van die dag kent broeder Thành het hele gedicht uit zijn hoofd. Lachend zegt hij: “Ik houd nu al van moderne poëzie.” Ik heb bewondering voor zijn belangstelling. Het is tegenwoordig zeldzaam om een gedichtenlezer als broeder Thành te treffen. Een analfabetische lezer, dat wel maar met een innige liefde voor woorden.

Lữ
Verenigde Staten, 11-2007

*** Klik hier voor de Vietnamese versie