Peter Middendorp

Soms mis ik de haringkraam, nu staat er een foodtruck met een Vietnamees stokbroodje varkensvlees als specialiteit

.

Bij de grote kruising aan het einde van de straat stond altijd een haringkraam. Nu staan er foodtrucks met houtoventjes, om de zoveel tijd een andere, van waaruit telkens nieuwe specialiteiten in de populariteit worden aanbevolen. Als de laatste nog niet failliet is weggereden, kun je er terecht voor een Vietnamees stokbroodje varkensvlees.

Eten ze stokbrood in Vietnam, croissantjes ook, pain au chocolat? Het is niet belangrijk, de mensen kruisbestuiven zich maar een ongeluk. Maar een Vietnamees stokbroodje varkensvlees, ik weet niet, het geheel is niet altijd meer dan de som der delen.

De foodtruck staat op de stoep voor een vmbo-school, met een plein en een hek eromheen, waaraan een grote banier hangt, met de tekst: ‘Ontdek je lef!’, zodat het lijkt alsof het eng is om een vakdiploma te halen en je beter gauw zonder de wereld in kunt trekken.

Sinds enige tijd staat op het schoolplein ook een regenboogvlag te wapperen, zo’n nieuwe. Kan ik ook niet aan wennen. De oude regenboogvlag vond ik juist zo mooi – iedereen anders, gelijk en vertegenwoordigd. Intussen hebben zo veel verschillende groepen een plek voor zichzelf op de vlag opgeëist, een eigen kleur, streep, vak, driehoek of baan, dat de vlag allang niet meer op een vlag lijkt, maar op een landkaart waarop na lange jaren van oorlog en etnische zuiveringen de bestandslijnen zijn getekend.

Toen God tegen de mensen zei: word talrijk en neem alles wat leeft en beweegt tot voedsel en bezit, verscheen een prachtige regenboog aan de hemel. Als jullie doen wat ik zeg, beloofde Hij later, zal er nooit meer een zondvloed komen. Als je bedenkt dat de komende zondvloed juist door ons gehoorzame kaalvreten veroorzaakt wordt, moet dit een kwaadaardige list zijn geweest, of een onherstelbare domheid.

De boeren wisten dit nog niet toen zij in de 16de eeuw de regenboogvlag kozen om onder in opstand te komen tegen de adel, zo lees ik op internet. Ze kwamen een heel eind in hun vrijheidsstrijd, maar toen verraadde Luther de boerenzaak en koos de kant van de adel, zodat de boeren weer wisten van wie ze het moeten hebben.

Plotseling herinnerde ik het me weer: de Fransen hebben lang in Vietnam gezeten – zo zijn de stokbroodjes daar natuurlijk gekomen. Dat was ook zo, helemaal vergeten. Van napalm tot deegwaren, eenzijdig zijn de westerse invloeden er niet geweest.

Soms mis ik de haringkraam, een beetje. Misschien word ik oud, is dat het wel, een ouwe zeur. Of misschien gaan gewenning en vervreemding gelijk op, zodat je aan het einde van zelfs een honkvast leven je straat niet meer herkent.

Ik zei een keer tegen de haringman: weet je dat ik heb geprobeerd om journalist te worden? Voor de eerste klus stuurden ze me naar de intocht van de nieuwe haring. De volgende dag zei de hoofdredacteur tijdens de ochtendvergadering: alle kranten melden vandaag hoe klein en mager de haring is dit jaar. Peter, hoe komt het dat alleen wij schrijven dat-ie weer voortreffelijk is? Van schrik begon ik mijn mond af te vegen.

De haringvrouw zei: als wij met pensioen gaan, krijg jij ons recept voor tonijnsalade. Maar ze gingen niet met pensioen, er waren andere redenen, de foodtrucks kwamen en het eten van tonijn heb ik ook al aan de geschiedenis gegeven.

.

Peter Middendorp
Uit: De Volkskrant, 25 mei 2023

Direct link: https://caidinh.com/Archiefpagina/Forum/somsmisikdeharingkraam.html