Hien Nguyen

Vragen over journalistieke geschiedenis onder de microscoop via de film The Stringer

The Stringer, een documentaire van Bảo Nguyễn, ging op zaterdag 25 januari 2025 in première op het Sundance Film Festival in Park City, Utah.

Deze documentaire stelt vast dat de filmindustrie, ook al hielp ze de wereld vorm te geven, haar eigen schandalen had. Met deze documentaire stelt Nguyễn vragen over de journalistieke integriteit en over het belang van institutionele traditie. Het gaat om een foto, gemaakt in Trang Bang (Vietnam) tijdens een bombardement in 1972.

Nick Ut (links) en Nguyễn Thành Nghệ, met de beroemde foto als achtergrond

Het iconische beeld dat centraal in The Stringer staat is – zoals het in de volksmond wordt genoemd – “The Napalm Girl”. Het beeld van een jong naakt meisje dat uit een wolk napalm tevoorschijn komt nadat het haar kleren en lichaam heeft verbrand, werd een strijdkreet voor de anti-oorlogsbeweging. Het leidde een toen 21-jarige fotograaf – Nick Ut – naar een Pulitzerprijs. Meer dan vijftig jaar nadat Associated Press (AP) de foto publiceerde met een credit aan Ut, hebben figuren van de redactie Uts betrokkenheid bij het maken van de foto in twijfel getrokken. In plaats daarvan zinspelen ze op een inheemse Vietnamese fotograaf die niet werd gecrediteerd omdat hij toentertijd niet actief voor AP werkte.

Bảo Nguyễn

Bảo Nguyễn, de regisseur van de documentaire, analyseerde de foto met behulp van de producers, samen met data-analisten, forensieke experts en experts in fototechniek. Als materialen gebruikten ze de luchtfoto’s, de positie van Nick Ut op het moment van de shot, de interviews… en kwamen tot een conclusie dat het onmogelijk is dat deze foto door Nick Ut genomen was. Hij stond namelijk veel te ver van de personen op de foto. De foto laat duidelijk zien dat hij geschoten was met een veel kortere lens, ongeveer 50mm. Gary Knight, zelf een fotojournalist, begint het verhaal te ontrafelen na jaren van onderzoek. Knights vertelling draagt ​​het momentum van The Stringer, maar tegelijkertijd probeert hij de zelfreflecterende vragen te stellen die het verhaal omringen. Waarom horen we nu pas over dit probleem? Wie is de echte fotograaf, zo niet Ut? Misschien nog wel het belangrijkste, stelt The Stringer actief de integriteit van Ut ter discussie?

Tijdens deze sequentie sluit Bảo Nguyễn zich volledig aan bij de spanning die rond The Stringer ontstaat. Hij monteert de beelden zelfs met precisie en uitzonderlijke details aan elkaar. De mix van interviews en archiefmateriaal kan lastig te kraken zijn, maar Vietnam was een moderne oorlog wat betreft nieuwsverslaggeving. We horen verhalen over de angst op de grond en de manieren waarop sommigen copingmechanismen voor het geweld vonden. Dit alleen al maakt The Stringer een interessante oefening in het maken van documentaires.

Bovendien maakt Nguyễn dit moment niet tot een make-or-break moment voor Ut of stelt zijn integriteit niet ter discussie. In plaats daarvan geven Nguyễn en Knight de schuld van verandering aan Horst Faas (was toen hoofdredacteur van beeldmaterialen van AP in Saigon), en de leiding van AP. Er zijn insinuaties dat Ut het zou weten als hij de iconische foto miste, maar tegelijkertijd zou het geweld van het moment zijn geheugen kunnen hebben vertroebeld.

Als hij het miste, was het niet zo erg, maar het scheelt wel een prijs. Ut was erbij toen de explosie plaatsvond en veel van de beelden van Ut zijn schrijnend, los van hun opname in een collectie waar ook "Napalm Girl" onder valt. Als de verhalen waar zijn, heeft Ut ook geholpen Kim Phuc te redden.

Een laagje woede over het verhaal is de mogelijkheid dat “Napalm Girl” was genomen door een in Vietnam geboren freelance fotograaf, dhr. Nguyễn Thành Nghệ. Hij is inmiddels 87 en woont in California. Hij heeft het verhaal van deze foto al ruim 10 jaar geleden bekendgemaakt. Maar het idee achter The Stringer is om foto's te maken en te verkopen aan de hoogste bieder – wat in die tijd vaak de Associated Press was. Nguyễn Thành Nghệ zelf verklaarde dat hij toen 20 dollar van AP kreeg als beloning van die foto. Helaas heeft zijn vrouw de afdruk van de foto (door AP aan hem toegestuurd als bewijs) verscheurd, dus hard bewijs is er nu niet meer.

Bovendien zijn vragen over auteurschap en hoe bedrijven deze beelden gebruiken belangrijker dan ooit, met de opkomst van generatieve kunstmatige intelligentie die steeds populairder wordt. The Stringer hamert er ten slotte op dat een Vietnamese man de geschiedenis heeft veranderd in plaats van een Amerikaanse fotograaf. Het verschil tussen de twee lijkt op het eerste gezicht misschien niet zo groot, maar het kan onberekenbaar zijn voor de Vietnamese cultuur.

The Stringer zoekt naar grote antwoorden over de manier waarop mediaorganisaties zouden moeten werken. Over het algemeen hebben we geen problemen met deze aanpak. Hoewel Knight zich soms te bevooroordeeld voelt in zijn benadering van het verhaal, zaait Nguyen ook twijfel over hun nieuwe theorie. Ongeacht of de "doofpotaffaire" waar is, zijn vragen over ons onvermogen om ons werk te controleren in het aangezicht van megacorporaties een van de meest pertinente vragen van onze tijd.

De fotograaf Nick Ut bevestigde nogmaals de authenticiteit van de foto. AP zei dat ze alle vragen rondom de foto grondig zal onderzoeken en, als de credits inderdaad onjuist zijn, passende corrigerende maatregelen zal nemen. AP zei teleurstellend dat ze de documentaire niet vooraf mocht zien. De ‘Napalm Girl’, Kim Phúc, weigerde medewerking te verlenen aan de film omdat de film vertelde volgens haar niet de waarheid. Ze beweerde al jaren dat Nick Ut die foto daadwerkelijk maakte en hij bracht daarna haar naar het ziekenhuis. Maar nu trekken mensen de twijfel of Kim Phúc, op haar leeftijd toen en in paniek door pijn, tussen zoveel mensen eromheen, nog in staat was te onthouden wie op de cameraknop drukte (Het verhaal dat Nick Ut mw. Kim Phúc redde werd toen ook al door journalisten in twijfel getrokken).

Hien Nguyen

Direct link: https://caidinh.com/Archiefpagina/Cultuurmaatschappij/vragenoverjournalistieke.html