Rachel Fobar


Veranderende tijden en ideeën maken een einde aan de berengal-industrie in Vietnam

Tientallen jaren lang tapten boeren gal af van in gevangenschap gehouden beren,
voor wat ooit werd gezien als een belangrijk medicijn.
De boerderijen sluiten nu - en consumenten hebben hun interesse grotendeels verloren.

Volgens een recent onderzoek reageren veel consumenten van berengal voor de traditionele geneeskunst
“onverschillig” op de afnemende beschikbaarheid van het product
door het sluiten van berenhouderijen in Vietnam. FOTO VAN MARK LEONG, NAT GEO IMAGE COLLECTION

In Vietnam stoppen steeds meer berengalboerderijen. Volgens een recent onderzoek waarover onlangs een artikel verscheen in Conservation and Society staan consumenten naar eigen zeggen “onverschillig” tegenover het einde aan het gebruik van de stof in de traditionele geneeskunst.

De gal werd in Vietnam van oudsher afgetapt uit de galblaas van wilde beren. Het houden van Aziatische zwarte beren en Maleise beren, beide kwetsbare soorten, begon in de jaren negentig, om te kunnen voldoen aan de groeiende vraag naar berengal. Berengal, dat wordt gebruikt voor de behandeling van onder meer verkoudheid en blauwe plekken, bevat ursodeoxycholzuur. Het is wetenschappelijk bewezen dat deze stof werkt bij het oplossen van galstenen en het behandelen van leveraandoeningen.

Op de boerderijen waar de beren worden gehouden is vaak sprake van verwaarlozing, ziekten, te kleine onderkomens en dieronvriendelijke omstandigheden, volgens de non-profitorganisatie Animals Asia. De gal wordt afgetapt via katheters of via naalden die worden ingebracht in de galblaas van de dieren, een pijnlijke ingreep die soms elke dag wordt uitgevoerd.

Consumenten lopen op hun beurt het risico om besmette gal van zieke beren binnen te krijgen.

In 2005 besloot Vietnam de verkoop en het aftappen van berengal te verbieden. De regering kondigde vervolgens aan de berenboerderijen te sluiten in 2025. Ondanks het verbod mochten de boeren de beren houden, zolang ze waren voorzien van een microchip en al voor 2005 waren geregistreerd. Nu, ruim vijftien jaar na het ingaan van het verbod, hebben ruim honderd boerderijen nog meer dan driehonderd beren in bezit. Ruim 150 van die dieren worden gehouden in de hoofdstad Hanoi.

Volgens dierenbeschermingsorganisatie Free the Bears hebben sommige boeren hun beren laten verhongeren of op een andere manier gedood, omdat de zorg voor de dieren te duur werd. De Nederlandse Barbara van Genne, die werkzaam is bij de internationale dierenwelzijnsorganisatie Four Paws (Vier Voeters), vertelt dat anderen hun beren hebben gehouden en nog steeds illegaal berengal leveren. Volgens haar bleef berengal ruim verkrijgbaar omdat het Vietnamese Forest Protection Department laks was in de handhaving van het verbod. Daarnaast kan het ook zo zijn dat boeren gehecht zijn geraakt aan hun beren.

Het Forest Protection Department reageerde niet op ons verzoek om commentaar.

In Vietnam komt afgetapt berengal steeds minder voor. Ambtenaren controleren boerderijen op de aanwezigheid van niet-geregistreerde beren, door de teruglopende vraag is de prijs van gal gedaald en veel beren die op boerderijen werden gehouden zijn gestorven door verwaarlozing of een slechte gezondheid.

Beren worden nog wel om hun gal gestroopt of gehouden in andere landen, zoals Myanmar, Laos en Zuid-Korea. China is veruit de grootste legale markt, die wordt voorzien door duizenden beren aldus Animals Asia. In maart 2020 adviseerde de Chinese regering injectie met een stof waarin berengal wordt verwerkt als een behandeling tegen ernstige COVID-19-gevallen. (De Chinese regering reageerde vorig jaar niet op verzoeken om commentaar).

Een enquête onder Vietnamese consumenten

Voor het recente onderzoek onder leiding van Elizabeth Davis van de San Diego Zoo Wildlife Alliance, werden 2400 deelnemers in zeven Vietnamese regio’s ondervraagd. Zo'n 31 procent van de respondenten zei ooit wel eens berengal te hebben gebruikt. De meest gemelde toepassingen waren voor blauwe plekken, gewrichtspijn, buikpijn en problemen na een bevalling. Soms worden ook voor de gezelligheid alcoholische dranken met berengal gedronken. Slechts 22 personen, minder dan één procent van de gebruikers, meldden in het voorafgaande jaar berengal te hebben ingenomen.

Deze geringe toepassing heeft veel te maken met een tanende belangstelling voor het product, aldus ecoloog en coauteur Brian Crudge, die tevens regionaal directeur is van Free the Bears. Op de vraag wat ze zouden doen na de sluiting van de berenboerderijen in Vietnam, reageerden veel respondenten luchtig: “Dan gebruik ik geen berengal meer,” en “Ik gebruik sowieso weinig berengal,” aldus sommige ondervraagden. Deze reacties zijn in lijn met recente sluitingen van boerderijen in het hele land. Volgens Four Paws hebben 34 van de 58 provincies bekendgemaakt dat er geen beren meer worden gehouden.

Op de vraag was ze zouden doen wanneer berengalboerderijen zouden sluiten,
antwoordden enkele respondenten “Dan gebruik ik geen berengal meer,”
en “Ik gebruik sowieso weinig berengal.” FOTO VAN FREE THE BEARS

Crudge vroeg zich af wat consumenten zouden doen “als er geen afgetapte berengal meer verkrijgbaar was.” Hij vreesde dat mensen dan gal van in het wild levende Aziatische zwarte beren of Maleise beren zouden gaan gebruiken, wat zou leiden tot een toename van de stroperij. Daar lijkt echter geen sprake van te zijn. Dat komt deels doordat de wilde populaties in de afgelopen tien jaar aanzienlijk zijn afgenomen door inkrimping van het leefgebied en illegale jacht, maar ook doordat de vraag naar berengal terugloopt.

Gal van wilde beren “is steeds meer een nicheproduct geworden.” Alleen ondervraagden uit de centrale provincie Nghe An meldden gebruik hiervan in het afgelopen jaar. Crudge vertelt dat de afgenomen populariteit van gal van wilde beren verrassend is omdat Vietnamese consumenten daar in het verleden een grote voorkeur voor leken te hebben.

Kunstmatige en natuurlijke alternatieven

Veel respondenten zeiden dat ze geloofden in het effect van berengal, maar gaven daarnaast aan een “grote voorkeur” te hebben voor kunstmatige gal, die als sinds de jaren vijftig wordt geproduceerd.

“Als je bedenkt hoelang die beren hebben geleden op die boerderijen, terwijl daar al lang een einde aan had kunnen worden gemaakt, afgaand op de onverschillige reactie van mensen,” stelt Crudge. “Als mensen bereid zijn om alternatieven te gebruiken, is dat weer een reden minder om beren in boerderijen te houden.”

Tuan Bendixsen, de directeur van Animals Asia in Vietnam, pleit al ruim een decennium voor het gebruik van kruiden in plaats van berengal. Bendixsen, die niet betrokken was bij de enquête, vindt het met name bemoedigend dat 15,7 procent van de ondervraagden meldt gebruik te maken van een alternatief op basis van kruiden met de naam cỏ mật gấu, oftewel ‘berengalplant’ voor de behandeling van blauwe plekken en ontstekingen. Animals Asia kwam deze vervanging op het spoor via de Vietnamese Traditional Medicine Association die had beloofd dat hun leden vanaf 2020 geen berengal meer zouden voorschrijven.

Het team van Bendixsen heeft een boek samengesteld waarin alternatieven voor berengal worden opgevoerd (zoals kaneel, rabarber en de vederdistel cirsium japonicum) voor aandoeningen als verkoudheid, griep en gewrichtspijn. Ze geven gratis gezondheidsadviezen en begonnen kruidentuinen.

Het onderzoek van Crudge en zijn team “is een soort bevestiging dat wij op het goede spoor zitten,” stelt hij. “Het werk dat we doen begint zijn vruchten af te werpen.”

Gezien de resultaten in Vietnam, waar berengal “ooit werd gezien als een heel belangrijk huis-tuin-en-keuken-middel,” aldus Crudge, zou ook in andere landen moeten worden gekeken naar mogelijkheden om de vraag ernaar te stoppen. Zouden mensen in China bereid zijn om over te gaan op alternatieven? “Ik denk dat het zin heeft om het onderzoek uit te breiden, om daar achter te komen,” stelt hij.

.

Rachel Fobar

Bron: National Geographic, 25.11.2021

 

Direct link: https://caidinh.com/Archiefpagina/Cultuurmaatschappij/veranderendetijdenen.htm


Cái Đình - 2021