Geraldina Metselaar

Mina zou naar ‘paradijselijk’ Nederland gaan, maar viel in handen van mensensmokkelaars

Mina heeft nu een goedlopend bedrijf in Nederland. © Frank Jansen

Als 15-jarig meisje ziet Mina Nederland als het paradijs. Haar ouders betalen duizenden euro’s voor de lange reis vanuit Vietnam, maar dan gaat het compleet mis. Ze blijkt in handen te zijn gevallen van gewetenloze mensensmokkelaars. Nu deelt ze haar verhaal. “We moesten dagen door de bossen lopen.”

“Van mijn ouders moest ik op mijn vijftiende alleen naar Nederland”, vertelt de Vietnamese Mina Thi Yen Dong (35) in haar Haagse schoonheidssalon. “Nadat ze het hadden voorgesteld, lonkte voor mij het avontuur. Ik had het gevoel dat ik naar het paradijs zou gaan. Naar een land waar ik als vrouw mijn eigen beslissingen kon nemen. Een land waar je trouwt uit liefde. Een land waar je niet zoals mijn moeder op 22-jarige leeftijd wordt gekoppeld aan een oudere man. Mijn vader was 35 jaar toen ze trouwden.”

Mina’s gedroomde avontuur veranderde onderweg in een nachtmerrie, toen bleek dat ze in handen was gevallen van mensensmokkelaars.

Duizenden dollars

Op het eerste gezicht hadden haar ouders het goed ingeschat. In Nederland zou hun eigengereide dochter een betere toekomst tegemoet gaan, ware het niet dat de lange weg vol uitdagingen zat, zoals Mina het zelf eufemistisch uitdrukt. “Zolang er armoede en oorlog bestaan, slaan mensensmokkelaars hun slag en worden onschuldige mensen de dupe. Ze verdienen er ongelofelijk veel geld mee. Ook mijn ouders hebben duizenden dollars betaald voor mijn reis.”

Mina werd in 1988 geboren in Haiphong. Een plaats dicht bij Hanoi, de hoofdstad van Vietnam. Haar vader en moeder hadden het allesbehalve breed. Ze werkten zich uit de naad om de eindjes aan elkaar te knopen voor Mina en haar jongere broertje. “Het gebrek aan geld, werk en betere vooruitzichten leidde tot spanningen tussen mijn ouders”, aldus Mina.

Alcoholmisbruik en huiselijk geweld tekenden haar jeugd. Dat wilde ze beslist niet, hoewel ze dierbare herinneringen koestert. “Ons huisje was zo lek als een mandje”, weet ze nog, “en als het regende stonden overal pannetjes die het water opvingen. Mijn broertje en ik hadden er de grootste lol om.”

Met het geld dat ze hadden gespaard en de verkoop van een stuk land droegen haar ouders Mina over aan enkele mannen. Ze zouden haar naar Nederland brengen. Dat deden ze wel vaker, was hen verteld. In het vliegtuig ging het al snel letterlijk en figuurlijk de verkeerde richting op.

Schaapjes tellen

Mina’s paspoort werd ingenomen. Ze kwam nooit aan op Schiphol, noch in het paradijs. Ze werd afgevoerd in een kofferbak naar een onbekende plek. Daar werden meerdere Vietnamezen en Chinezen vastgehouden. “Vervolgens moesten we dagen door de bossen lopen. Wat ze met ons van plan waren wist niemand.” Zachtzinnig waren ze allesbehalve; Mina werd regelmatig geslagen.

Ook was ze getuige van mensonterende gebeurtenissen. “Als een van ons dood was gegaan ergens in de bossen, had niemand er iets van gemerkt.” Hoewel ze zelf geen verkrachtingen heeft gezien, hoorde ze wel de verhalen van de mensen in een kamp waar ze tijdelijk woonde. “Gelukkig ben ik niet verkracht. Ik ben wel onzedelijk betast, aangeraakt. Dat was vreselijk”, zegt Mina terwijl ze rilt.

Vooral de nachten waren een hel. De jonge Vietnamese voelde zich onveilig. Toch vond ze een manier om in slaap te vallen. “Ik ging schaapjes tellen. Ook bleef ik positief, ik zou immers naar het paradijs gaan.”

Aan haar benarde situatie kwam een eind toen de mensensmokkelaars in Berlijn door de politie werden opgepakt. Mina werd er in de gevangenis gezet en weer telde ze schaapjes om in slaap te komen. De Duitse autoriteiten stuurden haar niet terug naar het land van herkomst, aangezien ze geen paspoort had en nog minderjarig was.

Pleeggezin

Eerst moest ze naar een kindertehuis in Den Helder, daarna kwam ze terecht in een Haags weeshuis aan de Nieuwe Parklaan 169. “Ik was er de eerste drie maanden doodziek. Ziek van angst. Ik wilde niet praten en huilde alleen maar. Vooral ’s avonds en ’s nachts.”

Toen Mina naar de zogenoemde Internationale Schakelklas (ISK) van het Edith Stein College mocht, ging het beter. Ze had er een redelijke tijd. Totdat ze bij een pleeggezin in Zeeland werd ondergebracht. “Ik ging er ook naar school, maar wilde terug naar Den Haag. Na tien maanden kreeg ik een kamer in een Haags studentenhuis met twee anderen. Ik heb nog altijd contact met ze. We zijn vrienden geworden.”

Tot haar grote geluk mocht Mina naar het ROC Mondriaan en deed een opleiding detailhandel. Ze wilde schoonheidsspecialiste worden, alleen sprak ze daarvoor onvoldoende Nederlands. Maar de volhardende Mina zette door. Want terug naar haar ouders wilde ze absoluut niet. “Als ik toen terug zou zijn gegaan, zou mijn lange reis voor niets zijn geweest.”

In plaats daarvan ging Mina op haar negentiende voortvarend aan de slag als nagelstyliste en tussendoor werkte ze in een toko. Haar hondje Bim, lieve mensen om haar heen en het werk gaven houvast. “Lange tijd ben ik bang geweest dat ik weer zou worden opgepakt. Gelukkig had ik een advocaat die voor mij heeft gevochten. Veertien jaar moest ik wachten op een verblijfsvergunning. Daarna heb ik meteen mijn rijbewijs gehaald.”

Mina Thi Yen Dong van Bim’s Beauty House schreef een boek over mensensmokkel. © Frank Jansen

Ook haar harde werken betaalde zich uit. Mina kon een pand kopen aan de Laan van Meerdervoort, waar ze Bim’s Beauty House opende. Als erkend leerbedrijf leidt ze tevens jongeren op tot schoonheidsspecialisten. De zaken gaan goed. Mina heeft het zo druk dat ze een klantenstop moest inlassen.

Eind 2018 keerde ze voor het eerst terug naar Vietnam om haar familie te bezoeken. “Tot op heden weten ze niet wat er allemaal is gebeurd. Daarom heb ik het boek De weg geschreven, zodat iedereen het kan lezen. Eind dit jaar verschijnt het. Ik ben gelukkig in Nederland. Ik kan mijn eigen beslissingen nemen en ik hou van de regen. Sinds lange tijd hoef ik geen schaapjes meer te tellen. Ik kan eindelijk rustig slapen”, aldus Mina Thi Yen Dong.

Geraldina Metselaar 
Uit: Algemeen Dagblad, 14.08.2024

Direct link: https://caidinh.com/Archiefpagina/Cultuurmaatschappij/minazounaarparadijselijk.html