Stan Schrijen

Ngannie uit Tilburg snapt wel waarom nagelstudio's vooral door Vietnamezen worden gerund

Ngoc ‘Ngannie’ Ngan Vo runt een nagelstudio in Tilburg. © Pix4Profs / Jan Stads

TILBURG - Als meisje in Vietnam leidde ze een welvarend en zorgeloos bestaan.
Later leerde Ngoc ‘Ngannie’ Ngan Vo in Tilburg om als zelfstandige haar eigen geld
te verdienen met haar nagelstudio. “Goed zorgen voor je nagels van handen én voeten is deel van onze cultuur.”

.

Zeg je nagelstudio, dan zeg je Vietnamees, meent Ngannie Vo (29). “Net zoals je voor een pizza naar een Italiaan en shoarma naar een Turk gaat, laat je je nagels doen bij een Vietnamees. Ik denk dat ruim tachtig procent van de nagelstudio’s in Nederland worden gerund door Vietnamezen.”

Wat er zo bijzonder is aan een Vietnamese manicure en pedicure? “In een Nederlandse nagelstudio duwen ze je nagelriemen alleen maar naar achteren, wij knippen het randje ook echt weg. Acht jaar geleden was ik de eerste in Tilburg, nu zijn er vijf andere zaken in de directe omgeving.” 

Niet zonder reden, denkt Vo. “Bij ons in Vietnam is het laten doen van je nagels aan je handen en voeten geen luxe maar een prioriteit. Op een bruiloft zal je geen mensen zien die open schoenen dragen en dan geen nagellak op hebben. Het is onderdeel van de cultuur.” 

Elk jaar terug naar Vietnam

Ze vond het altijd al leuk om haar nagels te doen. “Toen ik nog in Vietnam woonde, ging ik altijd met mijn moeder mee naar de kapper en nagelstudio. Ik denk dat daar mijn interesse een beetje begonnen is. En nadat ik naar Nederland verhuisde, ging ik ieder jaar terug naar Vietnam. Voor familiebezoek, maar later ook om een nieuwe cursus van zes weken te volgen. Voor gel-lak, acryl en nail-art. Toen nog puur uit interesse, want als ik iets leuk vind wil ik het ook goed kunnen.”

Begin 2015 verhuisde Ngoc Ngan Vo vanuit Venray naar Tilburg. “Daar werkte ik in een salesfunctie voor T-Mobile”, zegt Vo. “In dit pand zat vroeger ook al een nagelstudio, en mijn zus hielp de eigenaresse. Die zaak werd verkocht en nadat het bij de daaropvolgende eigenaar mislukte, kwam het opnieuw te koop.”

Gestart samen met zus

Dat was het moment waarop Vo toesloeg. “Ik heb het anderhalf jaar samen met mijn zus gedaan en heb het daarna overgenomen.” 

Sindsdien kunnen klanten bij VN Nails terecht voor manicure, pedicure, ontharen, nageldecoratie in alle soorten en maten en verzorging van wenkbrauwen. “Toen was ik nog maar 22. Met mijn zus deden we ook nog massages en gezichtsbehandelingen. Daar ben ik mee gestopt en heb heel langzaam de zaak verbouwd.”

Vo werd geboren in het Vietnamese Đà Lạt. “Anderhalve kilometer boven zeeniveau, in de bergen. Overdag is het tropisch en ’s avonds koelt het heel snel af. Daar heb ik drie jaar op school gezeten en goed Vietnamees leren spreken en schrijven. Het voelt nog steeds als thuiskomen. Lekker eten, goed weer. Dat mis ik hier. En wat veel mensen misschien niet herkennen: zowel in Vietnam als hier in Nederland word ik gezien als een buitenlander.”

“Ik had het daar heel luxe, er waren zelfs nanny’s in huis”, kijkt Vo terug. “Mijn moeder was een soort aannemer die alle materialen voor de bouw regelde. Dat was een hele goede business, al was het toen niet vanzelfsprekend voor een vrouw om een eigen zaak te hebben.” 

Nadat haar moeder ernstig ziek werd, kwam Vo op haar achtste met haar vader naar Nederland. “Ik heb haar overlijden niet meegemaakt. Mijn zus en ik waren te jong om daar eigen keuzes in te maken, maar als ik iets in mijn leven had kunnen veranderen zou het dát zijn.”

‘Ik sprak de taal niet en werd gepest’

Haar vader leerde een Vietnamees-Nederlandse vrouw kennen en trouwde daar opnieuw mee. Zo kwam Vo in Venray te wonen. “In het begin was het lastig. Kinderen kunnen hard zijn hè. Ik sprak de taal niet, kon moeilijk communiceren en werd heel erg gepest. Een hele leuke en lieve juf heeft me veel geleerd en geholpen. Ze verwees me naar de bieb, dat werd mijn speeltuin en zo leerde ik snel goed Nederlands.”

En haar thuissituatie veranderde nogal. “De luxe was weg. De kosten voor de behandeling van mijn moeders ziekte waren heel hoog geweest en mijn vader had het niet al te breed. Buiten de basisbehoeftes moest ik zelf alles regelen. Ik had allerlei baantjes zoals kranten bezorgen en aardbeien plukken. Als ik dan iets wilde kopen, kon ik dat van mijn eigen geld doen. Als ik het niet krijg, ga ik er zelf wel voor werken, dacht ik. Die drive kwam er wel in, terwijl ik tot mijn achtste nog geen glas had opgeruimd. Als ik in Vietnam was gebleven, had het heel anders kunnen lopen.”

Na het oprichten van VN Nails was het in eerste instantie niet haar intentie om lang in Tilburg te blijven. “Een jaar of twee was de bedoeling. Mijn toenmalige vriend woonde in Hoorn en daar wilde ik heen. Ik vond Tilburg niks aan, maar ben steeds meer van de stad gaan houden. En toen ik het had uitgemaakt had ik ook geen reden meer om te gaan.”

Dat is voorlopig ook niet meer aan de orde. In plaats van dat ze zelf de liefde achterna reist kwam haar nieuwe vriend vanuit Nijmegen naar Tilburg. “Ik ga niet meer weg voor een ander, ze komen maar naar hier”, lacht Vo, die zich thuisvoelt in Tilburg en enkele jaren geleden voor de ondernemersverenging zelfs een vlog maakte over de Korvelseweg. “Daar blijven mensen maar over beginnen, vooral omdat ik toen ook bij sexshop Candy ben geweest.”

Haar eigen zaak loopt intussen op rolletjes. “Ik ben heel blij dat ik nu twee goede medewerkers heb, want het is lastig om geschikt personeel te vinden. De zomer is echt ons piekmoment. In Nederland is de gedachte dat als de voeten niet zichtbaar zijn, we onze tenen ook niet hoeven laten doen. In warmere landen, waar meer op slippers wordt gelopen, zou de aanloop in mijn zaak wat stabieler zijn.”

In Nederland een beetje 'verkaast’

En dan zijn er nog de verwachtingen die horen bij een Vietnamese nagelsalon. “Veel klanten die ook bij de vorige eigenaresse kwamen, waren gewend om te kunnen pingelen en afdingen. Dat is standaard in Vietnam. Maar ik ben natuurlijk een beetje ‘verkaast’ en weet wat ik waard ben. Waarom zou ik dan korting geven? Ik wil dat mensen hier naartoe komen omdat ze me goed vinden en niet omdat ik korting geef. Je klanten kiezen jou en jij kiest je klanten uit.”

.

Stan Schrijen
Uit: Branbants Dagblad, 04.08.2022

Direct link: https://caidinh.com/Archiefpagina/Activiteiten/ActiviteitenNL/ngannieuittilburgsnaptwel.html