Berend Jan Bockting

In zijn regiedebuut ‘Inside the Yellow Cocoon Shell’ blijkt Pham Thien An een supertalent met een oude ziel

De rust en aandacht waarmee de regisseur de spirituele, religieuze en menselijke ontwaking van zijn hoofdpersonage verbeeldt doet denken aan de films van de grootmeesters van de vertraagde cinema.

‘Inside The Yellow Cocoon Shell’.

Plotseling, als een blikseminslag. Het cruciale brommerongeluk, dat de plot van de parel Inside the Yellow Cocoon Shell in gang zet, is zo gefilmd dat het meteen het grote talent van de 34-jarige Vietnamese regisseur en scenarist Pham Thien An bewijst.

Hoofdpersonage Thien (Le Phong Vu) oogt afwezig, terwijl hij ’s avonds met twee vrienden kletst op een terras in Saigon. Zijn onvermogen om religie te omarmen komt ter sprake. Thien wíl wel geloven, zegt hij, maar het lukt hem niet. Het is een belangrijke uitspraak om de queeste die hij zal ondernemen op waarde te schatten.

Dan, uit het niets, klinkt een angstaanjagend diepe dreun die het opgewekte geroezemoes in één klap doet verstommen. Het is vervolgens vooral de stilte die indruk maakt. In plaats van panikerende omstanders of kermende slachtoffers resteert hier slechts gelatenheid.

Neefje onder zijn hoede

Later, middels een telefoontje tijdens een serene sessie in een erotische massagesalon, dringt de betekenis van het ongeluk tot Thien door. Het was zijn schoonzus Hahn die levenloos op straat lag. Haar 5-jarige zoontje Dao blijkt de crash op miraculeuze wijze te hebben overleefd. Thien neemt zijn neefje onder zijn hoede, regelt een busje en rijdt Hahns grafkist naar de rurale streek die hij ooit verliet, waar lokale bewoners zullen zorgen voor een passend en uitgebreid begrafenisritueel. Ook gaat hij op zoek naar zijn verdwenen broer, de vader van Dao.

En rond die tijd, na zo’n dertig minuten van de film, verschijnt het titelscherm in beeld en begint het drie uur durende Inside the Yellow Cocoon Shell pas écht.

Grootmeesters van de vertraagde cinema

De rust en aandacht waarmee de regisseur daarop de spirituele, religieuze en menselijke ontwaking van Thien verbeeldt, doet denken aan de films van de grootmeesters van de vertraagde cinema. Tijdens een ononderbroken scène waarin Thien een oude oorlogsveteraan wil belonen voor zijn hulp bij de begrafenisceremonie, zoomt de camera bijvoorbeeld zó intens traag in op zijn gezicht dat het nauwelijks opvalt – een aan de Hongaarse filmmaker Béla Tarr ontleende methode om zo geleidelijk mogelijk in het hoofd van een personage te kruipen.

Extra knap dat dit debuut desondanks nooit oogt als het werk van een leerling. Pham Thien An blijkt simpelweg een supertalent met een oude ziel. Met bewonderingswaardige beheersing maakt hij rouwverwerking invoelbaar, zet hij gedachten uiteen over alternatieve levenspaden, immigratie, de dood, geloof, de natuur, het hiernamaals en gefnuikte familiebanden. Zelfs de naweeën van de oorlog worden aangestipt.

Volkomen terecht werd hij vorig jaar op het filmfestival van Cannes bekroond met de Caméra d’Or, de prijs voor het beste debuut.

Berend Jan Bockting
Uit: de Volkskrant, 14 augustus 2024

****

Inside the Yellow Cocoon Shell

Drama

★★★★☆

Regie Pham Thien An
Met Le Phong Vu, Nguyen Thinh, Vu Ngoc Manh
178 min.

Direct link: https://caidinh.com/Archiefpagina/Activiteiten/ActiviteitMondiaal/inzijnregiedebuut.html