Nguyen Chinh Tuong


Homage to Vietnam 02


Lampionnen in Hoi An

Hoi An in de middag. De schitterende gouden stralen van de zon in juni zijn overal te zien en vooral te voelen. Bij het op zoek gaan naar een schaduwrijke plek, stuit ik tegen een koopmanswoning in de Fu-Kien bouwstijl, dat wil zeggen, in het midden van deze woning bevindt zich een open tuin. Het blijkt een winkel annex fabriek te zijn waar lampionnen worden vervaardigd. De vier muren schitteren dus van de kleurige handgemaakte zijden lampionnen.

De Lotusvijver in de Tu Duc mausoleum

De tijd lijkt stil te staan in Hue. De lucht, de bomen, de stenen, het water, ja zelfs de mensen lijken nog steeds doordrenkt te zijn van de keizerlijke macht van weleer.






... Hoe groot is de kans dat een verdwaalde Vietnamees in Hue dezelfde lucht in- en uitademt als keizer Tu Duc van 150 jaar geleden?

Hai-Van Pas

Hai-Van Pas (letterlijk: Zee-Wolk), bevindt zich op de snelweg nr. 1. Ik ben op weg van Da Nang naar Hue. Op het hoogste punt van de pas heb je schitterend uitzicht over het strand van Lang Co.

De zee en de wolken lijken op deze plek in elkaar over te vloeien. Oogstrelend!

Da Nang, het strand Bac My An

Dit strand in Da Nang werd in de jaren '60 door de Amerikanen China beach genoemd. Nu Bac My An. Na de oorlog krijgen de stranden in deze omgeving passender en betenisvoller namen zoals My Khe, My Son, My An, Phu My, enz.




China Beach werd tijdens de stationering van de Amerikanen gebruikt als recreatieplaats. Om even bij te tanken dus. Nu zie je nog rijen groene bomen, eindeloze witte stranden, diepblauwe zee en de helderblauwe lucht. Alles beweegt bij ieder zuchtje wind. Behalve de mandjesboot die eenzaam en verlaten op het strand ligt, als een stille getuige van alle veranderingen om zich heen.

Durians in Bao Loc.

De nacht in Bao Loc is diep en stil. Vroeg in de ochtend word ik wakker gemaakt door het gekraai van de haan in plaats van door de ronkende motoren zoals in Saigon. Slenterend door de koffieplantage neem ik de alom aanwezige geur van de bloesems in me op. Onderweg tref ik ineens een aantal durians (= Sau rieng = melancholie) hangend aan de boom. Er is geen betere beschrijving van mijn gevoel op dat moment dan de naam van dit bijzondere vrucht. Tijd om “Sau rieng” vast te leggen en mee te nemen naar Nederland…




Nguyen Chinh Tuong


Cái Đình - 2004