Kijken met de ogen van Hung Hoang

Fotoalbum

Voorwoord

Als Eemnes zijn we terecht trots op onze mooie polder. Onderdeel van het Panorama Landschap Arkemheen - Eemland. Een waar paradijs van lege ruimten en mooie vergezichten. Zeg je polder, dan zeg je vogels. Broedende weidevogels als grutto, tureluur, lepalaar, kieviet en de veldleeuwerik, die zich thuis voelen in onze graslanden. Maar ook rammelende hazen, eenden, koeien, paarden en andere dieren die er hun kostje bij elkaar scharrelen. En natuurlijk de boer die al eeuwenlang het landschap bewerkt en (mede) vormgeeft. Het eerst boek van Hung Hoang verraste ons met de prachtige beelden uit onze polder die hij maakte gedurende zijn vele wandelingen. Dat smaakte naar meer.

Eemnes ligt op een kruispunt van verschillende landschappen. De Flevopolder met zijn nieuwe land en met het windmolenpark aan de overzijde. Deze windmolens zijn vanuit onze polder goed te zien. En ten westen en zuiden ligt de Utrechtse Heuvelrug, een stuwwal die zch van het Gooimeer uitstrekt tot de Rijn. Na de Veluwe is dit het grootste bosgebied van Nederland, met bossen, zandverstuivingen en om de hoek prachtige heidevelden. In zijn nieuwe boek legt Hung Hoang dan ook de verbinding tussen ons weidegebied en de Bussummer heide achter Hotel de Witte Bergen.

In het nieuwe boek worden beelden verbonden met gedichten. Tien gedichten geschreven door kinderen van Openbare Basisschool de Zuidwend uit Eemnes, die zich hebben laten inspireren door één van zijn foto's. Mooi om die creativiteit en verbeelding te lezen in hun gedichten. Ook negen andere dichters uit de regio hebben een plek gekregen in dit wederom prachtige boek. Natuurlijk Hans Dorresteijn die de polder beschijft in zijn lelijkheid, voordat we voldoende aandacht hadden voor natuur, weidevogels en milieu. En het tegengedicht van Gerard Beentjes over de Groene Heerlijkheid van Eemnes, inmiddels zijn we 40 jaar verder en is de polder een groen oase, een plek van rust, een pak om trots op te zijn.

Dat alles zien we door de ogen van Hung Hoang. Hij is er wederom in geslaagd de polder tot leven te kussen met prachtige foto's. Soms ontroerend, vertederend, maar altijd raak. Altijd bedacht op het onverwachte, een ontmoeting met een hermelijn bijvoorbeeld. De natuur in alle opzichten is inspirerend en Hung Hoang weet dat moment goed vast te leggen. In combinatie met de gedichten herbergt dit boek menig kippenvel momentjes.

Roland van Benthem. Burgemeester van Eemnes

***

“Ik wil jullie laten zien hoe mooi de Eempolder is.”

.

De fotograaf Hung Hoang laat ons in zijn tweede fotoboek Kijken met de ogen van Hung Hoang opnieuw genieten van de Eempolder. Een grote indruk maakt op mij de foto van reeën in de ochtendmist bij het Velse Bosje aan het eind van de Meentweg. Hung Hoang deelt zijn verbazing over de reeën in de polder. Deze foto werd terecht door de volgers van de facebookpagina Eempolder uitgekozen als de beste foto van het jaar 2023.

Wij hebben dit fotoboek verdeeld in zes afzonderlijke afdelingen: vier seizoenen, de heide en vogels. Hung Hoang laat zien dat de Eempolder het hele jaar door mooi is, ook in de winter. Het ontroert om te zien hoe de schaatsers voorbijglijden. Door het verhogen van het waterpeil was schaasen na zestig jaar bij het Sluisje weer mogelijk. Juist nu de berichten over de weidevogels ons alarmeren, richt Hung Hoang zijn lens op de grutto, maar hij heeft ook oog voor andere vogels, zoals de rietzanger, de scholekster, de kemphaan, de ooievaar, om een paar voorbeelden te noemen. Hij laat ons als kijker meegenieten van de buizerds die elkaar bevechten en boerenzwaluwen die heftig in gesprek lijken met elkaar. Hij vertelt met zijn camera de verhalen van de zorg die vogelmoeders hebben voor hun jongen, van de rust die een bosuitje uitstraalt, zittend in een holte van een boom, maar ook de verhalen van een peloton van wielrenners en van een hardloper op de hei.

Zijn foto's spreken tot de verbeelding. Daarom hebben wij als samenstellers van dit boek ervoor gekozen om dichters naar zijn foto's te laten kijken en te inspireren tot het schrijven van beeldgedichten. Dan horen wij met de dichter een moeder grutto tot haar jong zeggen: 'Doe je voorzichtig.'

Met de foto's zijn kinderen in de Openbare Basisschool de Zuidwend, kinderen van groep 6 in het voorjaar van 2024, gedichten gaan schrijven. De leerlingen werden aangemoedigd om zich af te vragen wat er precies te zien is op de foto's en zich te verplaatsen in de wereld van vogels, paarden en schaatsers. De kinderen lieten hun fantasie gaan, aangemoedigd door de beeldkracht van de foto's. Ze zochten naar woorden om hun verbeelding weer te geven.

Met dit boek toont Hung Hoang ons hoe hij in het leven staat.: 'Fotograferen is voor mij als mediteren. Als het doodstil is in de polder ga ik lopen en dan luister ik naar mijn voetstappen in het gras. Zo kan ik me beter concentreren. Als ik een foto maak zie ik mijn eigen emotie. En als ik fotografeer, ervaar ik hoe mooi het leven kan zijn. Dat maakt me gelukkg.'

Het is voor mij een bijzondere ervaring om samen met Hung Hoang werken aan dit nieuwe, poëtische fotoboek:

Kijken met de ogen van Hung Hoang

.

Gerard Beentjes