Cái Đình
Gewonnen jaren
Op een dag zoals alle andere, bijna dertien jaar geleden, kondigt hij zijn
ontslag aan. Hij heeft namelijk besloten zijn jeugddroom nú waar te maken. En
niet wachten tot twintig jaar later.
Bewapend met een rugzak en een flinke portie stoutmoedigheid wordt Eduard Holthof
daarna - gedurende 622 dagenlang - reiziger van beroep.
Geheel in de geest van cabaretier Youp van ’t Hek wil hij gaan leven alsof hij nog maar twee maanden te leven had. Hij “zou gaan zwerven, de sterren van de hemel plukken en iets magisch maken van het leven”.
Zijn zwerftocht brengt hem naar de hoogte van de Himalaya waar hij de pure schoonheid van Annapurna in ogenschouw kan nemen. Naar de diepte van de betoverende zee van het eiland Perhentian, een paradijselijk oord in Maleisië waar hij mijmert: “Niets heeft zo’n indruk achtergelaten als de stilte, de schoonheid van de eenvoud en de zorgeloze sfeer die het eiland uitstraalde… Dan weer euforisch uitroept: “Hier zijn we zoals we bedoeld waren!”.
Filosoferend, scheldend, zuchtend over - maar ook vooral genietend van – wat
hem overkomt als “beroepsreiziger” doet hij Nepal, Thailand, Maleisië, Singapore,
Indonesië, Hong Kong, Zuid-Korea, Australië, Nieuw-Zeeland, Cook Islands en
Frans Polynesië aan.
Deze klinkende namen tezamen met de titel “Gewonnen jaren” doen de
argeloze lezer vermoeden dat de reiziger het uiteindelijke doel van zijn reis
bereikt heeft. Maar niets is minder waar…
In ruim 300 bladzijden doet Eduard Holthof verslag van dit onvergetelijke deel
van zijn leven. Dankzij de beeldende en meeslepende schrijfstijl krijg je als
lezer het gevoel dat je samen met hem op reis bent en al dat unieks mag meebeleven.
En wanneer hij aan het einde van het boek zegt dat reizen het heftiger beleven
van nieuwe dingen betekent, want je geniet beter, je ziet beter, je lijdt meer,
je bent blijer, verdrietiger, gelukkiger, liever, bozer, nederiger, zelfgenoegzamer,
eenzamer dan kun je niets anders doen dan dit met volle overtuiging bevestigen.
Cái Đình