Alleen lijk je het nu soms aan te raken


 

Alleen lijk je het nu soms aan te raken
Dichtbundel

Dick Gebuys

 

Dick Gebuys (Rotterdam, 1954) is in het dagelijks leven sinds 1979 docent Nederlands op een middelbare school in Heerlen. Daarnaast verzorgt hij al jaren op diverse plaatsen in Nederland en Vlaanderen literaire en andere culturele evenementen.

Met leerlingen speelde hij talrijke door hemzelf geschreven toneelstukken. In 2004 stond hij solo in een autobiografisch cabaretprogramma onder de titel 'Om het vergeten te vergeten'. Hij schreef een monografie over de etser Henk Bruintjes en over het grafisch werk van Marion Bloem.

Gebuys debuteerde in 1984 als dichter met De Vrede van Galilea. In dit boek liet de auteur de poëtische vorm van de regels schuren tegen zijn verbazing om gebeurtenissen in de alledaagse werkelijkheid. In de tweede bundel Dorpsstraat 8 (1986) nemen de dichtregels de lezer mee op een zwerftocht in de Hoeksewaard – de geboortestreek van grootvader Dirk, van wie de dichter de voornaam kreeg.

In de derde bundel Om het vergeten te vergeten (2000) zien we beide aspecten terugkeren: verwondering over de dingen die we meemaken naast omzwervingen op allerlei, dierbare plekken in de wereld.

En vanzelfsprekend ontbreekt in deze drie boeken het autobiografische element nooit.

In datzelfde jaar verscheen Maar het water stroomt nog steeds hetzelfde. Van de gedichten in dat boekje vormden foto's het uitgangspunt. Beelden die tot woorden inspireerden.

De gedichten in dit nieuwe, vijfde boek Alleen lijk je het nu soms aan te raken zijn opnieuw gedichten die geboren zijn uit verwondering om gebeurtenissen in de wereld om ons heen, naast teksten die ons meenemen diezelfde wereld in. Maar het is ook duidelijk dat er bij de dichter met het klimmen der jaren een sterkere verinnerlijking heeft plaatsgevonden en dat zijn inzichten zodoende nog meer gerijpt lijken. Tevens is te merken, dat die jaren tussen zijn vorige boeken en dit niet zomaar voorbij gegaan zijn.

Nu vormen foto's het startpunt voor een reeks gedichten over en uit Vietnam.

Dick Gebuys is de stille kijker naar de wereld, die man die aan de ontbijttafel in het hotel niet veel zegt maar wel zijn blik laat rondgaan. Zo trekt hij ook door de straten van zijn eigen land, van België of van het land waaraan hij sinds 2004 zijn hart heeft verpand: Viet Nam. Zo probeert hij met vallen en opstaan dat land steeds beter door Vietnamese bril te leren bekijken en houdt hij die bril ook op als hij terug naar ons kijkt.

De schrijver wil uit dat wat wij allemaal zouden kunnen zien als we onze ogen echt gebruikten, net die dingen naar boven te halen die de lezer toch nog verrassen, die hem op een ander been zetten. De schrijver wil die lezer nog eens terug doen blikken of nog eens doen nadenken over wat hij al lang zeker meende te weten.

Dat kan dus betekenen dat we nog eens dingen onder ogen geduwd krijgen, die we liefst weg hadden willen duwen uit ons geheugen, maar het leidt natuurlijk ook tot mooie kiekjes, tot het vastleggen van herinneringen met een goud randje.

Dick Gebuys staat in woorden stil bij onze zo snel voorbij draaiende, weg vliedende wereld. Zijn eerder werk leidde al tot de eigen Engelse vertaling ervan in 'Cape Blomidon' en tot vertalingen in het Duits en het Portugees. Voor de meeste van de gedichten uit deze bundel ligt het in de bedoeling dat er ook een Engelse en misschien zelfs een Vietnamese vertaling van komt.

 

 


Cái Đình - 2014