Lữ

Zelf naar huis

Broeder Thành vertelt: “Toen ik klein was, heb ik buffels getemd”. Dit verbaast mij, want ik kon mij niet herinneren dat broeder Thành mij ooit over het temmen van buffels heeft verteld. Ik vraag: “Temde je toen huisbuffels?” Hij antwoordt: “Ja, de huisbuffels. In elke kudde buffels, is er een leiderbuffel. ‘s Avonds, begeleidt deze leider, die soms nog ‘de oudste’ wordt genoemd, de anderen naar huis. Zodra zij in de buurt van de stal zijn, stoppen zij.  Als ik dan uit het huis loop, ongeveer honderd meter verderop van de deur, en ik zie ze daar staan, dan ben ik er blij om. Anders moet ik ze weer gaan zoeken.” Ik vraag: “Waar kunnen we hen vinden?” Hij antwoordt: “In de weide. Daar heb je tientallen buffenkuddes. Ik kan mijn kudde al van een afstand van drie, vier honderd meters herkennen..” Hij vertelt verder: “Soms worden de vrouwtjes van de kudde ‘getokt’ door de ‘oudste’ van een andere kudde. Dan moeten wij ze ook weer gaan zoeken…’ Ik begrijp het woord ‘tokken’ dat hij zojuist gebruikte niet, maar neem aan dat hij bedoelde dat de wijfjesbuffels weggelokt worden door de leider van een andere kudde en dus naar die kudde overstappen.

Ik kijk naar broeder Thành en probeer mijzelf een beeld van die jonge buffelhoeder voor te stellen. Ik vraag: “Ken je de tien boeddhistische tekeningen van het buffel temmen? Vroeger wilde men het zoeken naar de buffel vergelijken met het zoeken naar het pad.” Broeder Thành vraagt opnieuw: “Zoeken naar het pad?” Ik zeg: “Precies. Je bent iemand die heel dichtbij het pad leeft. Eenvoudig en makkelijk.”

Broeder Thành lacht hartelijk: “Ik weet niet wat het pad kan zijn, maar eenvoud en gemak, die komen altijd naar je toe. Je hoeft ze niet op te zoeken.” Ik zeg: “Net zoals de buffels elke avond vanzelf naar de stal terugkeren?” Hij beaamt dat: “Dat is echt zo.” Ik lach: “Maar wanneer de eenvoud en het gemak niet naar je toegaan, dan pas moet je ze gaan zoeken.” Hij knikt met zijn hoofd: “Zoals je naar de buffels gaat zoeken inderdaad, maar dan moet je wel beseffen dat de buffel eigenlijk niet ver van je af staat. Ik leefde dagelijks dichtbij ze, daarom kon ik ze meteen van een afstand herkennen.  En ik denk dat degene die met eenvoud en gemak weet te leven, niet zo snel de vreugde en de vrede in zichzelf kwijt zal raken.”

Lữ
Frankrijk, 12-2008

*** Klik hier voor de Vietnamese versie