Lữ

Het Vietnamees van dichtbij

Broeder Thành komt van een heel verre plaats. Zo ver dat mijn dorpgenoten zijn spraak niet kunnen verstaan. Behalve ik. Wat hij ook zegt, ik kan het vertalen. Iedereen vraagt mij dat dan ook als vertaler te doen. Ik vertaal van het Vietnamees naar het Vietnamees. Van het verre Vietnamees naar het dichterbije Vietnamees.

Hij zegt: “Xxx xxx xxxx xxxx xxx xxx, xxx xxxx.” Ik glimlach, mee eens. Zijn gezicht straalt van blijdschap. En dan vraagt hij: “Xxxx xxxx xxx xxxx?” Ik glimlach weer. Voor hem kan die dag niet meer stuk.

Een buur stelt de vraag: ‘Heb je ooit in zijn dorp gewoond, in die verre afgelegen plaats?” Ik antwoord: ‘Nee hoor.” Die persoon is verbaasd: “Het lijkt alsof wat broeder Thành dan ook zegt dat jij het helemaal begrijpt. Je vertaalt voor ons de aardige woorden van broeder Thành.” Ik lach: “Hoe weet je dat ik broeder Thành begrijp?” De buur kijkt beteuterd: “Dus je bent net als wij, je begrijpt er ook niets van? Je vertaalt zomaar wat?”

Ik had niet zomaar durven te vertalen. Niemand durft zo respectloos te werk gaan. Alleen, ik vertaal op mijn manier. Ik vertaal een blijdschap naar een blijdschap. Van een glimlach naar een glimlach. Zodoende kan iedereen inzien dat ik hun wel begrijp. Ik heb het al gezegd, ik vertaal het verre naar het dichterbije Vietnamees. Dat is een taal die de mensen dichter bij elkaar brengt.

Lữ
Holland 10-2007

*** Klik hier voor de Vietnamese versie