Truong Tran


The Mistress

with wages earned on the assembly line he stopped drinking cognac it’s worth drinking only in the company of soldiers buys burgundy by the gallon cigarettes by the carton facing the wall in his living room in a chair he sits telling stories in the evenings smoke the silhouette of a woman dancing from tobacco tucked between fingers lips if i could just smoke while sleeping if only she could of stories told the gun he held to a general’s head the general who cried hung my promotion i was supposed to be colonel the american officer who ate at his table he described the meat how tender it was simmering in a clay pot i told him names are for people a dog is a dog while on leave as if one could just leave he had his nephews stand guard with plastic rifles tin foil helmets they could have been officers if only they would listen of the stories the one he liked best was about a woman not just any woman my bride to be full of anger and spit and love she cleaved her finger the engagement ring intact in a fit of jealousy she returned it in a box with a note that read I return this ring for you have been taken she discovered my secret my mistress the war

Truong Tran

***

Vertaling:

De Minares

Met het loon dat hij verdiende aan de montageband stopte hij met cognac drinken drinken is alleen de moeite waard in het gezelschap van soldaten koopt bourgogne met liters tegelijk sigaretten met sloffen met het gezicht naar de muur in zijn woonkamer in een stoel zit hij ’s avonds verhalen te vertellen rook de vormen van een vrouw dansend van de tabak tussen zijn vingers lippen kon ik maar roken terwijl ik sliep kon zij het maar van verhalen sprak het pistool dat hij een generaal tegen zijn hoofd hield de generaal die huilde traineerde mijn promotie ik zou kolonel worden de amerikaanse officier die bij hem aan tafel at hij had het over het vlees hoe mals het sudderde in een aarden pot ik zei tegen hem namen zijn voor mensen een hond is een hond als hij met verlof is alsof je daar zomaar verlof voor krijgt hij liet zijn neefjes op wacht staan met plastic geweertjes zilverpapieren helmen ze hadden officier kunnen worden als ze maar naar de verhalen hadden geluisterd het verhaal dat hij het mooist vond was dat over een vrouw niet zomaar een vrouw mijn bruid die vol woede en spuug en liefde haar vinger kliefde haar vinger de verlovingsring intact in een vlaag van jaloezie stuurde ze hem terug in een doosje met een briefje dat ik las ik stuur je deze ring terug want jij bent gepakt ze ontdekte mijn geheim mijn minnares de oorlog

Origineel: The Mistress, Truong Tran
Vertaling: Jabik Veenbaas

_________________

Dit gedicht werd voorgedragen op de Festivalparade (15/06/2011), een onderdeel van het 42de Poetry International Festival Rotterdam (14 - 19/06/2011)

Xem bài tường thuật

 


Cái Đình - 2011