Dick Gebuys

The American war

 

“Hoeveel kost dat?”
“10 dollar, mijnheer.”
“Hoeveel dong is dat?”
“U kunt hier alleen met dollar betalen, mijnheer.”
“Hier op het vliegveld van Ho Chi Minh City?
Are you kidding?
Zeg me eens, wie won er de Amerikaanse oorlog ook alweer?”
“Sorry, ik kan er niets aan doen mijnheer, maar alleen dollars hier…”

“Ik zou vanavond wel eens
naar een mooie Vietnamese film
willen gaan kijken…”
“Die zijn er niet, ik heb in de krant gekeken,
er zijn in geen bioscoop hier in de stad
Vietnamese films te zien…”
“Echt niet? In Hanoi?”
“Echt niet!”
“En er worden er toch steeds meer gemaakt?...”

“Waar zullen we op tv naar kijken?
Een Vietnamese soap,
Vietnamese muziek,
Vietnamese film?”
“Bah, nee, laten we een mooie
Hollywoodfilm opzoeken,
zo’n ouwe…
Of MTV met mooie clips…
Paris Hilton, Lady Gaga,
Britney Spears…
Of desnoods een mooie
politiefilm, knokken, schieten…
Ik hou niet van Vietnamese films…”

Ik loop onder de indruk
door het park bij de Cu Chi tunnels.
Ik ben net naar beneden geweest,
heb me door de gangen gewurmd,
beseft hoe mensen hier jarenlang
vele dagen en nachten hebben doorgebracht,
hier geleefd hebben, gestreden hebben,
hun operatieterrein bijna tot onder Saigon
hadden uitgebreid,
zonder dat iemand het daar besefte
door gingen met hun strijd tegen de vreemde invasie.
Ik besef hoe vindingrijk
en volhardend de Vietnamese soldaten
die oorlog hebben volgehouden.
Ik zoek naar een film over de tunnel,
naar een passend document bij die tijd
tot ik opeens knallen hoor,
gejuich, gelacht, yeah’s and “well-done!”
Het is of ik in de opname van een
Amerikaanse western ben beland.
Ik kijk vragend mijn gids aan.
“Ja,” zegt hij, schouderophalend,
“je kunt hier achter gaan schieten,
Amerikaanse toeristen vinden dat leuk…”
“Maar vertel me eens,” zeg ik dan,
“who did win the American War?”

 

Dick Gebuys
(Uit: Alleen lijk je het nu soms aan te raken)