Lam Ngo


Van crisis tot crisis

 

De afgelopen jaren hebben we veel meegemaakt. Het begon in 2007 met de kredietcrisis, als gevolg van de ingestorte huizenmarkt in Amerika. Al snel kregen we te maken met de bankencrisis, maar toen dichter bij huis, namelijk in IJsland. Die waaide vervolgens snel over naar Nederland. De DSB Bank was in 2009 het gesprek van de dag. De problemen van de financiële markt bleken steeds grotere gevolgen te hebben voor de wereldeconomie.

Sindsdien verkeren wij constant in allerlei soorten crises. Deze maand kregen we te horen over een nieuw type, namelijk de eurocrisis. Het lijkt erop dat we van de ene crisis in de andere belanden, waardoor ik als eenvoudig burger niet meer weet wat ze allemaal precies inhouden. Ik heb in ieder geval geen zin meer om steeds over crises te horen, laat staan om me elke keer in deze materie te moeten verdiepen.

Het vervelende is dat de crisis niet alleen niet ophoudt, maar steeds meer voelbaar wordt. Van een neef die te kampen heeft met een onverkoopbare woning tot een zwager hier en een nicht daar, die opeens werkloos zijn. Deze week kregen we te horen dat Nederland nog eens 6 tot 10 miljard extra zou moeten bezuinigen. Geen leuk nieuws dus. Ik zie aan de ene kant mijn toekomst behoorlijk bedreigd door dit soort nieuws.

Maar aan de andere kant – als ik terugkijk naar het verleden – heb ik weer hoop. Want toen ik in 1981 hierheen kwam, verkeerde Nederland ook in een economische crisis. De werkloosheid explodeerde en met mijn alfastudie dacht ik dat ik nauwelijks kans zou maken op een baan. Maar toen ik was afgestudeerd, begon de Nederlandse economie gelukkig langzamerhand te herstellen en stak de overheid veel geld in innovatie, waardoor ik vrij snel een baan vond. 

Echt zorgen heb ik me in die tijd niet gemaakt, want als nieuwkomer stortte ik me helemaal op mijn studie. Ik was heel blij met de toen nog riante studiebeurs, waarvan je goed kon rondkomen als je je niet in het studentenleven stortte. Zeker iemand zoals ik, die jarenlang had moeten leven onder de constante economische crisis van het communisme. Vanuit die achtergrond was Nederland voor mij een droomwereld. Ik geloof nog steeds dat we hier een betrouwbare overheid hebben. Voor schaarste ben ik niet bang. Wel voor het misschien niet eerlijk verdelen van de schaarse middelen.   

 

Lam Ngo
Uit: BOS, 17/12/2011

Audio:

 


Cái Đình - 2011