Lam Ngo
Jongere Vietnamese generatie balanceert tussen 2 culturen
In april 1975 viel de Zuid-Vietnamese hoofdstad in communistische handen. Het nieuwe regime heeft het volk sindsdien op welhaast Stalinistische wijze geregeerd met het gevolg dat een enorme stroom van vluchtelingen op gang kwam. Nederland nam sinds 1979 een deel van de Vietnamese vluchtelingen op. 30 jaar na de komst van de eerste groep bootvluchtelingen bedraagt het aantal Vietnamezen in Nederland ongeveer 19 duizend.
Ondanks de traumatische ervaring met de oorlog, de discriminerende maatregelen van de nieuwe regering ten opzichte van de Zuid-Vietnamezen zoals de heropvoedingskampen, de gedwongen verhuizing van stedelingen naar het platteland en de beperking van studie- en werkmogelijkheden, en niet te vergeten de traumatische ervaring tijdens de vlucht uit Vietnam, heeft de eerste generatie Vietnamese bootvluchtelingen zijn best gedaan om een nieuw bestaan in Nederland op te bouwen. De stimulerende omgeving van het democratische en tolerante Nederland bood de vluchtelingen een kans om zichzelf te kunnen ontplooien. Na drie decennia is een tweede generatie Vietnamese Nederlanders ontstaan. In tegenstelling tot de eerste generatie heeft de tweede generatie geen enkele moeite met de Nederlandse taal. Zij hebben daardoor veel betere kansen op de arbeidsmarkt dan hun ouders. Het is voor hen niet de vraag of zij in de Nederlandse samenleving zijn geïntegreerd, maar juist de vraag of het nodig is om de Vietnamese cultuur in hun bagage mee te nemen. Aan de hand van twee hamvragen wil ik hierop ingaan.
De eerste vraag luidt: wat heeft de Vietnamese cultuur aan hen te bieden? Terwijl de Westerse cultuur steeds materialistischer en individualistischer wordt, biedt de Vietnamese cultuur aan de jongere generatie Vietnamezen een betere balans, omdat de Vietnamese cultuur veel waarde hecht aan bijvoorbeeld het familieleven, leergierigheid en respect voor oudere mensen. Door het begrijpen van de verhoudingen binnen de familie kun je een zekere harmonie tussen jezelf en anderen bereiken. Dit heeft weer invloed op je relatie met mensen buiten je familiekring. De voorouderverering helpt je beseffen dat je veel van je ouders en van je voorouders hebt meegekregen. Je doet daardoor je best op school en later in de maatschappij. Het gevoel van respect breidt zich uit tot het respect aan de oudere mensen. Verder verrijkt de Vietnamese spiritualiteit je eigen leven door middel van verschillende goede gewoonten en tradities. Ik noem bijvoorbeeld het nieuwjaarsfeest en de herdenkingsdag van de dood van je overleden ouders en grootouders.
Om de Vietnamese cultuur goed te begrijpen moet je Vietnamees doen en denken, naast het doen en denken op zijn Nederlands. Nu rijst de tweede vraag op: is het ook belangrijk om de Vietnamese taal enigszins te beheersen? Als de tweede generatie de eigen moedertaal beheerst, kunnen ze met hun familie, ook in Vietnam, communiceren. H et leren van Vietnamees kan ook nog eens belangrijk zijn voor je carrière. Misschien krijg je in de toekomst een goede baan, omdat je het Vietnamees beheerst. Bovendien heb je ook de mogelijkheid om de betreffende cultuur beter te begrijpen, wanneer je de taal van die cultuur kent. Als je Vietnamees kent, word je ook meer geïnspireerd om je in de Vietnamese cultuur te verdiepen.
In ieder geval kun je door het leren van een taal jezelf verrijken en je openstellen voor andere gezichtspunten, zowel op persoonlijk als op professioneel vlak. Waarom zou je dat niet doen, terwijl jouw omgeving deze mogelijkheid biedt? Het zou erg jammer zijn, als je deze kans zomaar voorbij laat gaan.
Lam Ngo