Hien Nguyen

Interview met Lam Ngo, een vaste columnist van BOS

Al bijna vijf jaar is Lam Ngo – een voormalig bootvluchteling – columnist in de rubriek “Hemelsbreed” van de radio-uitzending van de Boeddhistische Omroep op zaterdag. Veel Vietnamezen volgen zijn maandelijkse verhalen, waarin hij over leven en geest filosofeert en tegelijkertijd een blik werpt op zijn roots, Vietnam, van toen en nu. “Is een vriend van een vijand een vijand?” (uitgezonden op 23/06/2012) is Lam Ngo’s laatste bijdrage aan “Hemelsbreed”. In dit interview door Cai Dinh kijkt Lam Ngo terug naar de afgelopen periode.

***

Hoe bent U in contact gekomen met BOS?
Vijf jaar geleden vroeg thày Thích Minh Giác mij om radiocolumns te schrijven en voor te dragen op de Boeddhistische Omroep. Mijn voorganger, Nguyễn Quang Nhựt, had geen tijd meer. Deze  omroep wilde graag een columnist met boeddhistische achtergrond uit een etnische groep behouden. Ik nam het van hem over namens de Verenigde Boeddhistische Kerk van Vietnam, afdeling Nederland.  Zoals U misschien weet, heeft een Nederlandse publieke omroeporganisatie een achterban. Bij de Boeddhistische omroep is dat de  Boeddhistische Unie Nederland, de BUN en daartoe behorende Stichting Vietnamese Boeddhistische Samenwerking in Nederland (VBSN), die u bekend is onder de naam Chùa Vạn Hạnh, introduceerde me bij deze omroep.

U werkt samen met een aantal columnisten voor deze vaste rubriek? Hoe ziet het tijdschema eruit? Iedere columnist om de beurt of zijn er onderlinge afspraken?
De Boeddhistische Omroep heeft vier vaste columnisten. Wij kennen elkaar persoonlijk niet. Ton Maas is radioredacteur van de omroep. Hij regelt het programma, zodat er elke week een radiocolumn in het programma komt. Mijn column kwam op elke derde zaterdag van de maand in de huidige rubriek ‘Hemelsbreed’ op Radio 5.

Zijn de onderwerpen naar vrije keuze van de columnisten of zijn er richtlijnen voor?
Zowel de Boeddhistische Omroep als de Chùa Vạn Hạnh hebben geen enkele voorwaarde gesteld aan mijn onderwerpkeuze. Ik heb ook volledig vrijheid wat betreft de toon van mijn columns.

U heeft gedurende 5 jaar elke maand één onderwerp moeten kiezen, maar er zijn niet altijd boeiende onderwerpen in deze wereld geweest. Is de inspiratiebron bij u weleens uitgeput?
U zegt dat ik elke maand één onderwerp moet kiezen. Ik zie het anders. De wereld om ons heen is steeds volop in beweging. Ik mag elke maand een onderwerp kiezen dat mij aanspreekt. Het probleem is niet de onderwerpskeuze, maar het is best moeilijk om iets zinnigs over een onderwerp te schrijven dat niet meer dan vierhonderd woorden bevat.
Zo’n column begint met een inleiding en vervolgens wordt deze snel uitgebouwd in enkele alinea’s tot een sluitend geheel, liefst met een slot dat de luisteraars aan het denken kan zetten. Dat is niet eenvoudig.

Zijn de columnisten van BOS echte boeddhisten of degenen die de Boeddhaleer praktiseren?
Ik ben een boeddhist, maar daar gaat het niet om. Volgens het beleid van BUN is de BOS een omroep op boeddhistische grondslag. Omdat de BOS een publieke omroep is, richt de BOS zich op een breed publiek. Dus ook mensen die zich voor het boeddhisme interesseren of ermee sympathiseren en niet te vergeten etnische groepen binnen de boeddhistische gemeenschap. Het gaat erom of de columnisten dit brede publiek kunnen aanspreken.

Heeft U veel reacties van de luisteraars gekregen?
Ik heb niet veel reacties van de luisteraars gekregen. Radio is bij uitstek een persoonlijk en intiem medium dat het gevoel geeft dat je maar met één persoon tegelijkertijd praat. Bovendien zijn de door mij behandelde onderwerpen naar mijn mening niet controversieel. Binnen Nederland dan. Ze zijn vaak een onderdeel van mijn waarneming gemengd mijn persoonlijke levenservaring en een scheut filosofie aan het einde.
Omdat mijn columns ook via enkele websites en facebook pagina van BOS te beluisteren en te lezen zijn zie ik wel eens positieve reacties voorbij. Nadat ik bekend heb gemaakt dat ik na vijf jaar dit werk niet meer zal doen, hoor ik meer, met name sommige mensen binnen de Vietnamese gemeenschap in Nederland vinden het jammer dat ik dit niet meer doe.

Vaak zoekt U een verband tussen een actuele gebeurtenis en de situatie in Vietnam of filosofeert U over de Vietnamese samenleving en cultuur. Speelt Vietnam zoveel in uw gedachtegang?

Vietnam maakt onvermijdelijk deel uit van mijn beleving. Ik ben daar opgegroeid tot mijn vierentwintigste levensjaar. Ik wil mijn band met Vietnam illustreren via het toneelstuk Gijsbrecht van Aemstel van Joost van Vondel over de strijd om Amsterdam. Amsterdam viel uiteindelijk in handen van de vijand. Gijsbrecht en enkele familieleden van hem waren gevlucht. Wat mij erg aanspreekt is dit:
‘Helaas! Hoe bitter valt het scheiden van zijn land,
waar alles loopt verloren!
De liefde tot zijn land is ieder aangeboren.’

Ik kan me herinneren dat ik in een van mijn columns heb verteld dat hoewel Vietnam nog steeds deel uitmaakt van mijn belevingswereld, mijn beleving ervan niet dezelfde hoeft te zijn als die van andere Vietnamezen. In die zin wil ik het Vietnam zoals ik dat graag zou zien langzamerhand los laten.

Doet U, in uw vrije tijd, nog meer dingen voor de Vietnamezen in Nederland of voor Vietnam?

Ik doe al teveel in mijn werktijd met Vietnam. Ik probeer daarom juist in mijn vrije tijd dingen te doen die niet per se met Vietnam te maken hebben.

Wat gaat U doen nu U stopt met het schrijven van columns voor BOS?

Ik had me vooraf voorgenomen om niet langer dan vijf jaar columns voor BOS te schrijven en nu is het zover. In het verleden heb ik er weleens aan gedacht om samen met een groep enthousiaste mensen iets op te zetten, bijeenkomsten met individuele lezingen over onderwerpen die de Vietnamese gemeenschap interesseren. Na meer dan 30 jaar Nederland is de Vietnamese gemeenschap in Nederland gegroeid tot een gemeenschap vol zelfvertrouwen. Wij zijn goed vertegenwoordigd in verschillende beroepsgroepen in de Nederlandse samenleving. Het is nu de tijd om samen naar de toekomst te kijken. Wij hebben de potentie om onze goede naam te vergroten. Wij moeten deze mogelijkheden samen benutten.       

***

Bedankt voor het interview. Wij vinden het heel jammer dat U afscheid genomen heeft van Hemelsbreed. Veel Vietnamezen zullen zeker uw kritiek en uw filosofie missen.

Hien Nguyen