Kees Keijer

Hoang zoekt naar de kleuren van de nacht

Remuneration, gemaakt in Simone Hoangs geboorteland Vietnam.
BEELD GALERIE VRIJDAG

Wat is de donkerste plek op aarde? Wie op internet gaat zoeken, vindt al snel tientallen locaties waar een nachtelijk uitzicht op het Melkwegstelsel optimaal zou zijn. San Pedro de Atacama in het noorden van Chili? Flagstaff, Arizona? Galloway Forest Park, Schotland? Of toch Namibrand Nature Reserve in het zuidwesten van Namibië? Kunstenaar Simone Hoang raadpleegde wetenschappers van de TU Delft en die kwamen uit op een plek in Marokko, ten oosten van het Atlasgebergte en tegen de grens van Algerije.

Hoang ging erheen om foto’s te maken, vanuit het idee dat de nacht ook de donkere kamer is waarin de foto’s ontwikkeld werden. Wat een beetje een omweg is, want elke verduisterde kamer, kelder of wc in Amsterdam is vele malen donkerder dan de openlucht op de donkerste plek op aarde. Daar is weliswaar weinig lichtvervuiling, maar de maan en sterren zijn er alomtegenwoordig.

Natuurlijk hoort dat helemaal bij het concept. Door Hoangs werkwijze worden de opnames ‘vervuild’ door de maan en sterren, waardoor allerlei vlekken zichtbaar worden. Er komen ook vuiltjes en krasjes op het beeld. Door op een alchemistische manier met vloeistofbaden en temperaturen te experimenteren, tovert Hoang bovendien allerlei kleuren tevoorschijn die je met het blote oog nooit zou zien. Zoals in Remuneration, een foto die gemaakt is in Hoangs geboorteland Vietnam.

Kraanen

Het werk van Hoang sluit mooi aan bij dat van Max Kraanen, die ook ’s nachts landschappen fotografeerde. En toevallig genoeg ook op pikdonkere plekken. Kraanen ging ook naar Marokko. In de kleine kustplaats Sidi Kaouki stelde hij zijn camera op voor de Atlantische Oceaan. Op de uiteindelijke opname is de zee op de voorgrond groen en geel, om verderop heel donker te worden. Aan de horizon steekt het water pikzwart af tegen een intens blauwe lucht.

Kraanen houdt zijn lens een half uur tot een uur open, waardoor er onverwachte dingen gebeuren. De donkere nacht openbaart ineens een grote kleurenrijkdom. Kraanen ging ook naar een andere locatie die vaak genoemd wordt in lijstjes met donkere plekken. Hij bezocht eerder dit jaar om privéredenen Nieuw-Zeeland, om er vervolgens niet meer weg weg te kunnen vanwege de lockdown. Gelukkig had hij zo tijd om een aantal mooie opnames te maken van de heuvels en de zee, die soms intens blauw zijn en dan weer dof schijnen als gepoetst brons.

.

Kees Keijer
Uit: Trouw, 25.09.2020

***

A Moment in Time

Simone Hoang & Max Kraanen
Waar: Galerie Fontana, Lauriergracht 11, Amsterdam
Te zien t/m 24/10/2020

__________

About Simone Hoang

Simone Hoang studied Photography at the Fotoacademie in Amsterdam and at the International Center of Photography in New York. In 2017 she attended the Charles Nypels Lab at the Jan van Eyck Academie, Maastricht. In her work she responds to, reconstructs and redefines images and memories in order to take control of the intangible.

Hoang sees memory as a mental faculty based on recollection and reconstruction processes, rather than a faithful reproduction of past events. By over processing the image, she eliminates the obvious thereby making space for imagination to come into play. Her way of working can be seen as research, where the process is as important as the end result itself.

About Max Kraanen

Photographer Max Kraanen is fascinated by the role fear plays in society and in his work explores how fear and threat affect us. Using a variety of analogue and darkroom techniques to create his images, stretching the limits of photography, he makes pictures that can be strangely aesthetic but often have a darker side. The craft of photography itself and the act of taking a picture plays a big part in his work. Waiting hours for the right moment, on the exactly the right spot, he only takes one shot, one that must be perfect.

“For the ongoing project 'The Ocean Keeps Calling'I traveled by train throughout Europe with my 4x5 camera as my travel companion. I've searched the continent for situations that allowed experiencing a timeless moment.”

In his photo series ‘So it Goes’, Kraanen explores human fears and the influence of the unknown on people. Dark unrecognizable places, alienating close-ups and mysterious nature together create an uncomfortable feeling of disquiet. It is this feeling that fascinates Kraanen and which he wants to share with the spectator.

Direct link: http://www.caidinh.com/Archiefpagina/Activiteiten/ActiviteitenNL/hoangzoektnaardekleuren.htm