H. Nguyen

Gedenksteen voor bootvluchtelingen

Op 29 april 2007 waren ongeveer 700 personen, onder wie ruim 500 Vietnamezen, aanwezig bij de onthulling van een gedenksteen voor de bootvluchtelingen in Troisdorf (Duitsland). Hoewel er over de hele wereld al vaker gedenkstenen zijn geplaatst ter nagedachtenis van de bootvluchtelingen (in Europa zijn er al twee, in Genève en in Brussels), heeft deze gedenksteen een bijzondere betekenis. In Troisdorf ligt namelijk een vissersbootje van de Vietnamese vluchtelingen sinds april 1982 als stille getuige van het naoorlogse drama. Deze boot was de eerste in een reeks boten die door het schip Cap Anamur werd gered. Troisdorf is ook de woonplaats van Dr. Rupert Neudeck en zijn vrouw Cristel. Samen met een groep vrienden hadden ze geld ingezameld om op 9 september 1979 een nieuw leven van de Cap Anamur, die ook bekend als ‘Port de Lumière’, in te blazen. Dit schip heeft tot juni 1982 meer dan 22 reddingsacties op de Zuiderzee uitgevoerd. Hiermee zijn in totaal meer dan 8.500 Vietnamezen gered. 4 jaar later zetten de zusterschepen Cap Anamur II (maart 1986-juni 1986) en Cap Anamur III (april 1987-juli 1987) dit werk voort.
Deze 3 schepen waren in die tijd de reddende engel van 10.375 Vietnamezen. Daarnaast hebben de Cap Anamurs medische hulp verleend aan 35.000 anderen. Het ‘Komitee Cap Anamur’ voert nog steeds liefdadigheidsmissies uit in onder anderen Somalië, Uganda, Afghanistan, Ethiopië... Dr. Rupert Neudeck, zijn vrouw, Burgemeester van Troisdorf en vertegenwoordigers van de partijen SPD, CDU en FDP waren ook bij de onthulling aanwezig. Tijdens een speciale reuniebijeenkomst zorgde het liedje ‘Boote ohne Hafen’ van Vader Abraham, geschreven in 1979 speciaal voor de Vietnamese vluchtelingen, voor zichtbaar geemotioneerde Vietnamezen die inmiddels de Duitse taal machtig zijn en begrijpen waar het lied overgaat. Even leek het erop dat het project om deze gedenksteen te plaatsen, geen doorgang kon vinden. De Vietnamese ambassade in Duitsland had er namelijk fel tegen geprotesteerd. Als reden werd aangevoerd dat “de gedenksteen een belediging zou zijn jegens de Vietnamese regering”. De zaak kwam voor bij de Raad van de Stad. Deze zag niets in het protest en heeft alsnog goedkeuring gegeven voor het plaatsen. Tegen de Vietnamese ambassade had de Raad benadrukt dat dit geen verband hield met de diplomatieke relatie tussen Duitsland en Vietnam. De gedenksteen, van zwart marmer, is ongeveer 1,70m lang, 70/100 cm breed, en 30cm dik. De kosten voor het hele project bedroegen ruim 21.000 euro inclusief de grondige renovatie van het vissersbootje dat in slechte staat verkeerde.


H. Nguyen (05/2007)

 

Cái Đình - 2007