Nguyen Quang Nhut

Samenleven en Vrede

Op zaterdag 4 juni 2016 vindt de Werelddag van het Samen Leven plaats in Almere, in het Huis van Vrede.
Deze dag is tevens de officiële opening van het Huis van Vrede te Almere.
De Werelddag van het Samen Leven is in het leven geroepen vanuit ons Verlangen naar Vrede.
Deze dag verkondigt een boodschap aan alle wereldburgers, om een samenleving op te bouwen gebaseerd op fundamentele waarden:
respect voor zichzelf, voor de ander en voor al het leven in zijn geheel.
Hieronder is de toespraak van Quang Tinh (Nguyen Quang Nhut), een Vietnamese gastspreker. (red.)

Dames en heren, goedemiddag.       

Mijn naam is Quang Tinh. Ik ben verbonden aan de Stichting Vietnamese Boeddhistische Samenwerking in Nederland. Onze stichting is gevestigd in de Van Hanh pagode aan de Sumatraweg hier in Almere.  Wij zijn aangesloten bij de Boeddhistische Unie Nederland. In die hoedanigheid zijn wij gevraagd om namens de Boeddhistische gemeenschap een bijdrage te leveren aan deze Werelddag van het samen leven in de vorm een korte toespraak.

Allereerst wil ik een woord van dank richten tot de organisatie. Dank voor de uitnodiging, maar vooral ook dank voor dit geweldige initiatief. Het eerste succes van deze dag is dat u zoveel mensen vanuit zoveel verschillende religies en culturele achtergronden bij elkaar heeft verzameld die zich allemaal richten op één gemeenschappelijk doel: samen leven in vrede.

Er zijn twee situaties denkbaar waarin mensen vreedzaam naast elkaar kunnen leven. De eerste betreft een uniforme samenleving waarin iedereen over alle grote en kleine onderwerpen identieke ideeën heeft. Vooralsnog lijkt een dergelijke samenleving een illusie. Hoe vaak komt het niet voor dat we het niet eens kunnen worden met onszelf? Hoe kunnen we dan van anderen verwachten dat ze het altijd met ons eens zijn?

Realistischer is een maatschappij waarin wel plaats is voor diversiteit en waarin respect heerst voor andersdenkenden. Wat ons daarbij bindt, zijn de gemeenschappelijke kernwaarden. Elke religie streeft naar vrede. Geen enkele religie wil dood en verderf.

Voordat de prins Siddharta een Boeddha werd, zocht hij lange tijd naar de juiste beoefening om het wereldse lijden te beëindigen. Samen met vijf asceten trachtte hij dit te bereiken door vasten en putte daarbij zijn lichaam zo uit dat zijn geest daaronder leed. Toen dit niet het gewenste resultaat opleverde, koos Siddharta voor de middenweg waarbij hij niet alleen zijn geest maar ook zijn lichaam de nodige zorg gaf. In de ogen van de asceten ontbrak het Siddharta aan doorzettingsvermogen. Ze namen afscheid van elkaar, gingen ieder hun eigen weg, op zoek naar hetzelfde einddoel. Nadat de Boeddha zijn verlichting had bereikt, werden de vijf asceten zijn eerste discipelen.

Anno 2016 heeft de Dharma zich over alle continenten verspreid. Overal waar het kwam, is het Boeddhisme ingebed in de heersende cultuur zonder dat dat ten koste ging van de kernwaarden. Dit aanpassingsvermogen zou niet mogelijk zijn geweest zonder respect voor andere culturen. De Van Hanh pagode aan de Sumatraweg heeft op het eerste gezicht een oosters uiterlijk. Wie het gebouw beter bekijkt, zal een schilddak met Hollandse dakpannen ontdekken en daaronder spouwmuren opgetrokken uit baksteen. Op de voorgevel prijken de woorden Tu bi en Hy xa, vrij vertaald: Mededogen en Vergeving. Deze woorden, die symbool staan voor twee belangrijke waarden van het Boeddhisme, zijn bevestigd op een muur gemetseld uit typisch Nederlandse bakstenen.

Ik sluit af met een uitspraak van de Boeddha: “Wanneer er vrede heerst in de geest, zal er vrede heersen in de wereld”. Laten we allen op zoek gaan naar die vrede met de Soetra, de Bijbel, de Koran of de Tenach in de hand.

Nguyen Quang Nhut