Arjan Rienks


Coronavirus in Vietnam drijft wig tussen inwoners en toeristen. 'No, no, no. Go away, go away'

 Verslaggever Arjan Rienks in Vietnam. Foto: DVHN

DVHN-verslaggever Arjan Rienks is in Vietnam,
waar corona een wig lijkt te drijven tussen inwoners en toeristen.

Het is maandag rond het middaguur als we onze scooter parkeren langs een Vietnamees eetcafé, die er meestal uitzien als aangeklede garageboxen. Deze ochtend maken Vietnamese media melding van opnieuw drie corona gevallen. Een Duitser, en twee Britten. Allen Europees. Op het moment van schrijven staat de teller in totaal op 61.

Een probleem van Europeanen

Een groepje kaartspelende Vietnamezen in het zaakje kijkt op. ,,No, no, no”, roept één van hen ons toe. ,,Go away, go away”, vult een ander aan. Voor we doorhebben wat zich afspeelt klinkt er ,,no germany” terwijl ik de scooter op de standaard zet.

Corona, vindt een deel van de Vietnamezen, is in de huidige fase een probleem van Europeanen. Toen Covid19 enkel nog een ‘Chinees virus’ was, lukte het de Vietnamezen om een uitbraak in de kiem te smoren. Op 13 februari raken zestien mensen geïnfecteerd. De overheid neemt maatregelen en sluit de boel hermetisch af. Daarna slaagt de communistische regering erin om 22 dagen zonder de nieuwe besmettingen te blijven. De bevolking draagt massaal mondkapjes en overal staan handpompjes. De eerste zestien zieken zijn onderhand alweer genezen.

Meerdere passagiers blijken besmet

Maar op 2 maart gaat het alsnog mis. De 26-jarige Nguyen Hong Nhung vliegt met vlucht VN54 van Londen naar Hanoi. Nguyen, die ook een Brits paspoort bezit, is vanuit Noord-Italië met een tussenstop in de Britse hoofdstad naar Vietnam gevlogen. Volgens Vietnamese media vertoonde ze ziekteverschijnselen en kuchte ze hevig. Iets dat ze zou hebben verzwegen bij aankomst in Hanoi.

In de besmette vlucht ook veel Engelsen. De passagiers worden nagetrokken. Meerdere blijken besmet. Twee van hen bezochten een Brits golfresort, waar ze vermoedelijk weer anderen hebben aangestoken. Vooralsnog zijn veel gevallen te herleiden tot de bewuste vlucht. Een aanzienlijk deel van de nieuwe besmetting loopt via Europese lijnen.

We dragen mondkapjes

In een restaurant waar veel expats komen, vraagt de Britse ober of wij soms in Vietnam wonen? We dragen mondkapjes en wassen direct onze handen bij binnenkomst. Gedrag dat we onszelf hebben aangemeten nadat werd verteld dat het een vorm van fatsoen is. Buitenlanders vallen in het huidige Vietnamese straatbeeld niet enkel meer op door hun afwijkende huids- of haarkleur. Vaak zijn juist zij het die geen mondbescherming dragen.

Het moet deze laconieke houding zijn die de Vietnamezen ergert. Zelf zijn ze een stuk stringenter. Hele straten worden in quarantaine geplaatst, bij het passeren van provinciegrenzen meet men de lichaamstemperatuur. Zelfs geldbiljetten worden uit de running gehaald om mogelijke coronabacteriën te doden. Bijna iedereen draagt mondkapjes.

Het is nieuw om als bevoorrecht wit koppel ons gediscrimineerd te voelen

Bij het voorbij gaan slaat een deel van de Vietnamezen steeds vaker de handen voor hun mond, duikt met het gezicht in de elleboog of wuift ons weg bij horeca. Het expatrestaurant is maandagavond gesloten, maar ,,als men jullie overal weigert en jullie niets kunnen eten, bel ons maar. Dan maken we wel wat”, zegt de ober. Het blijkt gelukkig niet nodig.

Als we onze koffie hebben opgedronken, roepen de kaartende Vietnamezen in het eetzaakje ons “corona” en “covid-19” na. We vervolgen onze route met een teneergeslagen gevoel. Het is voor ons nieuw om als bevoorrecht wit koppel je gediscrimineerd te voelen. Maar ook ontzettend leerzaam. Het voelde ver weg toen Chinezen aan Nederlandse televisie praattafels hun verhaal deden, nog niet eens zo lang geleden.

.

Arjan Rienks

Uit: Dagblad van het Noorden, 19.03.2020


Cái Đình - 2020