Matthijs Meeuwsen

Test: Vegetarische loempia is de beste

Vietnamees zijn de Vietnamese loempia's in Nederland al lang niet meer.
De diepvriesvarianten uit de supermarkt nog het minst.
Ons smaakpanel test er zeven.

Men kan de markten van Ho Chi Minhstad afstruinen, half Hanoi aan zijn jasje trekken of elk dorpje langs de Mekong ondersteboven keren. Maar hoe er ook gezocht wordt, één zaak zul je in Vietnam niet aantreffen: Vietnamese loempia's. ,,Niet zoals we ze in Nederland kennen tenminste", zegt Dung Tran van Vietnamama, specialist in Vietnamese streetfood. ,,Die hebben niets te maken met de goi cuon en nems uit Vietnam."

Deze deegrolletjes zijn niet gerold van filodeeg, maar van gestoomd, gedroogd en weer in water gedompeld rijstpapier. Ze gaan niet in de frituur (de nems wel), maar worden koud gegeten. En ze zijn niet gevuld met snippertjes wortel, witte kool en glasnoedels - de obligate drie-eenheid van de 'Nederlandse' loempia -maar zitten boordevol knapperig verse (kiem)groentes en soms varkensvlees of garnalen.

De metamorfose vond plaats volgens het 'babipangangmodel'. Vietnamese immigranten ontrafelden in de jaren 80 het Nederlandse smaakpalet, gooiden hun culinaire erfenis op de schop en scoorden vervolgens een monsterhit van Abcoude tot Zierikzee. ,,Zelfs het dipsausje is verhollandst", weet Rieneke Sterken van Vietnamama. ,,In Vietnam eten ze de loempia's met vissaus. Maar Nederlanders zijn nu eenmaal dol op zoetzuur."

Vriesvak

Hoewel steeds meer Nederlanders realiseren dat de Vietnamese keuken veel diverser is dan alleen dat opgerolde deegenvelopje, is de snack voor velen nog immer de belichaming van de Vietnamese keuken. Je vindt de loempia dan ook in elke supermarkt in het vriesvak. Het panel beoordeelt blind zeven van deze grootgruttervarianten. Plaats van handeling: de Eindhovense Down Town Gourmet Market; een hippe indoormarkt waar de bonte stoet foodtrucks van Vietnamama tot halt is gekomen met een vaste vestiging.

Buiten de twee roergangers bestaat het kritische panel ook uit Dungs ouders en tante; doorgewinterde loempiarollers en met hun familierecepten het culinaire geweten van Vietnamama. Omdat zoveel culinaire verbastering zich nu eenmaal het best laat becommentariëren in de moerstaal, vertaalt Dung het oordeel van het Vietnamees naar het Nederlands. Al spreken de afkeurende gezichten ook zonder tolk boekdelen.

Zompig

De teleurstelling begint, beste snackfabrikanten, al bij het aangezicht. Een goede loempia is als een deegsigaar: lang, dun en strak opgerold. Alleen de loempia's van de Vegetarische Slager voldoen met hun knapperige korstje keurig aan deze eisen. De rest is unaniem te kort en zit te losjes in de jas. Plus, Lidl en Beckers maken er helemaal een potje van met een zompige omlijsting van veel te dik deeg.

Eenmaal doorgedrongen tot de kern van de loempia, blijkt ook de vulling een drama. Hoewel vijf van de zeven verpakkingen de (minieme) aanwezigheid van kip beloven (alleen De Vegetarische Slager en Jumbo niet), worden er enkel in de rolletjes van Albert Heijn wat stukjes van enige substantie opgemerkt.

Ook de glasnoedels lijken in grote mate geslachtofferd door een knieperige koopmansgeest. In de loempia's van Aldi is het zelfs naar de wortel goed zoeken, maar is de overmaat aan kool wel voorzien van een misplaatst kerriekleurtje en -smaakje.

De groentesnippers van Lidl zijn wat beter in verhouding, maar zo karig gebruikt dat in de lege deegkokers bijkans een echo klinkt. Ook op dit front steekt alleen de royale vulling van De Vegetarische Slager boven het slachtveld uit. De boomoren (een Chinese zwam) en lupinebonen (een vleesvervanger) zijn misschien niet de meest vanzelfsprekende ingrediënten, maar de loempia's smaken er niet minder om.

.

Matthijs Meeuwsen
Uit: Algemeen Dagblad, 01.11.2017